Қорақалпоқда кутилмаганда рўй берган нотинчлик ўша кунлари ҳаммамизни бирдай хавотирга солиб қўйгани аниқ. Бугун хотиржам, соғлом ақл билан мушоҳада қилиб кўрсак, оғизбирчиликда ўтаётган тинч-осойишта ҳаётимизни кўролмайдиган ғаламислар ўзларининг қабиҳ ниятлари учун ҳар дақиқа фурсат пойлаб юрганини англаш мумкин. Ҳа, улар анойи эмас.
Ўтган ҳафта Тошкент ва Тошкент вилоятида “Қорақалпоқ адабиёти кунлари” юксак савияда байрам қилинди. Айни кунларда мамлакатимиз фан, маданият, санъат ва адабиёт соҳаси намояндалари иштирокида қорақалпоғистонлик бовурларимиз истиқомат қилаётган шаҳар, қишлоқ, маҳалла, овул ва хонадонларга ташрифлари, дилтортар учрашув, кўнгилочар тадбирлари ташкил этилди. Ҳамма шоду хуррамлик кайфиятида юрганида, юқорида таъкидлаганимдек, қора кучлар фурсатдан фойдаланиб қолишга уриниб кўришди. Яратганга шукрки, зулмат ҳеч қачон ёруғликни маҳв этолмаганидек, уларнинг чиркин ниятлари амалга ошмади. Тинчликсевар қорақалпоқ ва ўзбек туғишганлар бир тану бир жон бўлиб, вазиятни ўз қўлларига олишди. Бугунги таҳликали замонда огоҳлик, ҳушёрлик, тинчликни кўз қорачиғидек асраб-авайлаш ҳар доимгидан-да долзарб эканини унутмайлик, азизлар.
ОЛАМ ЖАВҲАРИ
Нафис гулдир тинчлик дегани,
Ўз ҳолича яшнамас демак.
Оталарнинг гапи пурмаъни:
“Тинчлик учун курашмоқ керак!”
Асли удир олам жавҳари,
Офтоб қадар ёп-ёpyғ тилак.
Лекин қувинг зулматни нари,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Жангу жадал ичра бу замин
Асрларки айланар ҳалак,
Хавотирда ололмайди тин,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Не тонг, ақл етди қиёмга,
Аммо нафс ҳам отди ҳакалак.
Инсоф берсин бани Одамга,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Ахир, эллар бир тан бўлмади,
Одамийлик бўлсин муштарак.
Ёвуз иблис ҳали ўлмади,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Мавжуд экан дунёда токи,
Темир қалб ва темир замбарак,
Топталмасин аждодлар хоки,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Униб-ўссин меҳрга қониб,
Ота-она бағрида гўдак.
Келажак деб курашинг ёниб,
Тинчлик учун курашмоқ керак!
Пок ниятлар бўлгай ижобат,
Эзгулик деб уради юрак.
Тинчлик эрур бебаҳо неъмат,
Тинчлик учун курашмоқ керак!